کمیته رکن چهارم – اطلاعاتی که فیسبوک از کاربران دارد بیشتر از اطلاعات روان درمانگران از بیماران‌شان است. از این رو لزوم اعمال قوانین خاص برای شرکت‌های رسانه‌های اجتماعی احساس می‌شود.
یک پروفسور تازه کار به نام دیوید کارول تصمیم گرفت در مدرسه جدیدش به اطلاعات شخصی خود در فیسبوک دسترسی پیدا کند. تلاش‌های او در مستند نت‌فیلیکس به نام هک بزرگ به تصویر کشیده شده و حتی از آن برای رسوایی فیسبوک در خصوص داده‌های کاربران استفاده شده است. با این حال کارول هنوز نسخه کاملی از اطلاعاتی که فیسبوک از او دارد را دریافت نکرده است.
به گفته محققان دانشگاه هاروارد، زمانی‌که ۶۱ درصد جوانان بزرگسال احساس تنهایی شدید می‌کنند، دور از ذهن نیست که ایجاد جوامع چه آنلاین و چه آفلاین یک تلاش ارزشمند اجتماعی محسوب شود.
فیسبوک و دیگر رسانه‌های اجتماعی با این هدف، فضایی را ایجاد کرده تا مردم با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
مؤسس فیسبوک همیشه مجذوب ارتباط برقرار کردن با مردم بوده، بنابراین پلتفرمی ایجاد کرده که مردم با یکدیگر معاشرت کنند. وی به هاروارد کریمزن، خبرنگار روزنامه دانشجویی دانشگاه هاروارد، گفت:
«با پذیرفتن تبلیغات می‌توانیم هزینه‌های سرورها را جبران کنیم. سیستم تبلیغات اجتماعی این برنامه کلید اصلی تبدیل فیسبوک به یک تجارت تریلیون دلاری شده‌است.»
زمانی که خواهان تغییر در رفتار افراد هستید باید اطلاعات زیادی از افراد و کسانی‌که با یکدیگر در ارتباطند، داشته باشید تا بتوانید آنها را به سمت تمایلاتی که خود می‌خواهید بکشانید، آنها را به تکرار مجدد آن کار تشویق کنید تا به یک عادت تبدیل شود. این کار شبیه به یک تکنیک یا درمان شناختی رفتاری است که درمانگرها برای ساخت عادات سالم انجام می‌دهند.
رسانه‌های اجتماعی نیز از این روش برای تغییر رفتار کاربران استفاده می‌کنند، با این تفاوت که درمانگرها طبق قانون باید پاسخگوی بیمه‌های سلامت باشند و مقید به انجام این کار شده‌اند و از سوی دیگر به طور تخصصی آموزش دیده‌اند که سلامت مراجعه‌کنندگان را توسعه دهند، اما رسانه‌های اجتماعی در خصوص سلامت کاربران اقدامی نمی‌کنند!
منبع: آنا
