کمیته رکن چهارم – گوشی‌های اندرویدی را می‌توان از محبوب‌ترین گوشی‌های هوشمند در جهان دانست، با این وجود، نتایج یک پژوهش جدید نشان می‌دهد، تلفن‌های اندرویدی می‌توانند در نقش جاسوس خانگی در جیب شما ظاهر شوند.
بر اساس تحقیقی که نتایج آن در اوایل ماه اکتبر منتشر شد، گوشی‌های هوشمند اندرویدی را نمی‌توان قابل اعتماد دانست.
بر اساس یک مطالعه که با همکاری تیم‌هایی از دانشگاه ادینبورگ اسکاتلند و کالج ترینیتی دوبلین در ایرلند انجام شده، گوشی‌های اندرویدی نواقصی جدی در بخش امنیتی دارند.
پروفسور داگ لیث از کالج ترینیتی دوبلین به همراه دکتر پل پاتراس و هائویو لیو در دانشگاه ادینبورگ، داده‌های ارسالی از شش سیستم عامل اندروید مختلف در سامسونگ، شیائومی، هواوی، لینیج اواس، ریلمی و e/OS را مورد بررسی قرار دادند. یافته‌های آنان نشان داد که «این گوشی‌ها اطلاعات قابل توجهی را به توسعه دهنده سیستم عامل و همچنین به طرف‌های ثالث (همچون گوگل، مایکروسافت، لینکدین، فیسبوک و غیره) که قبلا اپلیکیشن‌هایشان نصب شده، منتقل می‌کنند.»
پژوهشگران دریافتند که بخش قابل توجهی از اطلاعات کاربران از جمله سیستم‌های موقعیت مکانی گوشی هوشمند، سابقه استفاده از اپلیکیشن‌ها و داده‌های تله متری به این شرکت‌ها منتقل می‌شود. همه تولیدکنندگان گوشی مورد بررسی به استثنای سیستم عامل e/OS، فهرستی از تمام برنامه‌های نصب شده روی گوشی را جمع آوری می‌کنند. شاید از خواندن این موارد وحشت کرده باشید، اما صبر کنید، وحشت ادامه دارد، این اطلاعات به طور بالقوه حساس است، زیرا می‌توانند بسیاری از علایق شخصی کاربر را نشان دهند از جمله اینکه از چه برنامه‌های دوست‌یابی استفاده می‌کند.
بر اساس این داده ها، گوشی شیائومی جزئیات «تمام برنامه‌های مشاهده شده توسط کاربران را به شرکت شیائومی منتقل می‌کند؛ از جمله اینکه چه زمانی در شبانه روز و برای چه مدت، کاربر از آن اپلیکیشن استفاده کرده است».
در گوشی‌های هواوی نیز صفحه کلید «سوئیفت کی» جزئیات استفاده از هر برنامه را با مایکروسافت به اشتراک می‌گذارد. دکتر پل پاتراس، دانشیار دانشکده انفورماتیک در دانشگاه ادینبورگ می‌گوید: «این کار مشابه استفاده از کوکی‌ها برای ردیابی فعالیت افراد در هنگام حرکت بین صفحات وب است».
سامسونگ، شیائومی، ریلمی و گوگل همچنین اطلاعاتی مانند شماره سریال سخت افزار و «شناسه‌های تبلیغاتی قابل تنظیم مجدد توسط کاربر» را نیز جمع آوری می‌کنند.
داشتن شناسه‌های تبلیغاتی نیز به تبلیغ کنندگان اجازه دهد فعالیت تبلیغاتی کاربران را به صورت نامحسوس ردیابی کنند. این شناسه توسط دستگاه یا محیط عامل تعیین و مستقیماً روی خود دستگاه ذخیره می‌شود، اما توانایی سیستم‌های اندرویدی در ذخیره این داده‌ها، قدرت کاربر را در کنترل گوشی هوشمند خود و حتی تنظیم دوبارۀ آن برای دریافت تبلیغات کاهش می‌دهد.
منبع : خبرفارسی
