کمیته رکن چهارم – دغدغه اصلی هر شرکت تولیدی باید طراحی و ساخت محصولات برجسته باشد، نه مراقبت از حملات سایبری و متوقف کردن آنها پیش از اینکه ویرانگر باشند.
البته این بدان معنا نیست که برقراری امنیت سایبری با کمک فایروال‌ها و سیستم‌های دفاعی می‌تواند جلوی چالش‌های بزرگی که برای تولیدکنندگان ایجاد می‌شود را بگیرد. گزارش ماه مه ۲۰۲۱ از سازمان تولیدکنندگان در بریتانیا نشان داد که تقریباً نیمی از شرکت‌های مورد بررسی (۴۷ درصد) در طول ۱۲ ماه گذشته هدف حملات سایبری بوده‌اند. از آن دسته از شرکت‌هایی که حمله را تجربه کرده‌اند، بیش از ۶ شرکت از هر ۱۰ شرکت گفته‌اند که این حمله تا ۵ هزار پوند برای آنها هزینه داشته است، در حالی که تقریبا یک چهارم (۲۲ درصد) هزینه‌های مربوط به آن را بین ۵ هزار تا ۲۵ هزار پوند اعلام کرده‌اند.
دورکاری ناشی از همه‌گیری کووید-۱۹ نیز وضعیت نگران کننده موجود را تشدید کرد. با اعمال قرنطینه، بسیاری از کارمندان تمام تلاش خود را انجام دادند تا اطمینان حاصل کنند که نسخه‌هایی از اطلاعات حساس توسعه محصول مورد نیاز خود را در اختیار دارند، فایل‌های CAD را بین محل کار و خانه‌ها روی درایوهای قابل جابجایی، USB و لپ‌تاپ‌هایی که عجولانه خریداری کرده‌اند، حمل کردند
در حال حاضر ترس‌های موجهی وجود دارد که آن فایل‌ها که بسیاری از آنها حاوی دارایی‌های معنوی ارزشمندی هستند، در معرض خطر قرار گیرند و با هر کپی از فایلی که وجود دارد، ردپای خطر امنیتی یک شرکت به سادگی گسترش می‌یابد.
یک تیم توسعه ۲۰ نفره ممکن است برای طراحی یک محصول جدید با هم کار کنند. این می‌تواند به معنای ۲۰ کپی از یک فایل CAD باشد که روی ۲۰ دستگاه مختلف قرار می‌گیرد. اگر فقط یکی از اعضای تیم روی یک ایمیل فیشینگ کلیک کند یا قربانی باج‌افزار شود، آن فایل ممکن است به طور جدی در معرض خطر قرار بگیرد. اگر فقط یکی از اعضای تیم نتواند یک ارتقاء امنیتی روی دستگاه خود نصب کند، نتایج می‌تواند به همان اندازه بد باشد.
و اینها فقط خطرات فنی هستند. همچنین خطرات مربوط به افراد وجود دارد که باید به آنها توجه کرد، اگر کپی‌هایی از فایل‌ها آزادانه بین همکاران و اشخاص ثالث مانند تأمین‌کنندگان قطعات یا کارگاه‌های ماشین‌کاری ارسال شوند. تنها به یک بازیگر بد نیاز است تا آن پرونده به دست شخص اشتباهی بیفتد.
با توجه به این پس‌زمینه، جای تعجب نیست که مدیران شرکت‌های تولیدی به‌طور فزاینده‌ای به ایده استفاده از ابر به‌عنوان مکانی برای ایجاد، مدیریت و ذخیره‌سازی این نوع فایل‌ها افتاده‌اند. از این گذشته، برنامه‌های مبتنی بر ابر برای ارتباطات و همکاری، در طول همه‌گیری و قرنطینه توانست کمک شایانی به مدیران بکند و بنابراین حتی بدبین‌ترین رئیس‌های ابری نیز نگاه‌شان به این فناوری تغییر کرد.
برای شروع، کارمندان می‌توانند کار خود را از طریق مرورگر وب، از هر مکانی انجام دهند، بدون اینکه نسخه‌ای از فایلی که روی آن کار می‌کنند در دستگاه خود میزبانی شود. در همان جا، شاهد ارتقای چشمگیر وضعیت امنیتی هستید، زیرا آن فایل همیشه زیر نظر تیم امنیتی بزرگ و بسیار ماهر آن فروشنده ابر باقی می‌ماند و در سرورهای ارائه دهنده ابر قرار دارد.
علاوه بر این، هیچ نرم‌افزاری برای نصب در آنجا وجود ندارد.
برای شروع، شرکت‌هایی که بزرگترین سرویس‌های ابری جهان را اجرا می‌کنند، میزبان برخی از بزرگترین و ماهرترین تیم‌های امنیتی جهان نیز هستند. آنها منابعی در اختیار دارند که حتی بزرگترین تولیدکنندگان جهانی نمی‌توانند با آنها رقابت کنند.
منبع : خبرفارسی
