کمیته رکن چهارم – یکی از کارمندان انویدیا در تماسی ویدئویی با به‌اشتراک‌گذاری صفحه‌نمایش کامپیوتر خود جنجال بزرگی به پا کرد.
اگر تا به حال برایتان پیش آمده که بخشی از صفحه‌نمایش خود را به‌صورت عمومی در یک جلسه آنلاین به اشتراک بگذارید، بد نیست نگاهی به داستان محمد منیر الزمان بیندازید که گفته می‌شود در جریان تماس مایکروسافت تیمز با شرکت سابقش، کد منبعی را که از کارفرمای سابق خود دزدیده بود، تصادفاً نشان داد.
این ماجرا در شکایتی که توسط کارفرمای قدیمی منیر الزمان، یعنی شرکت فناوری خودرو «والئو» تنظیم شده، آمده است. والئو از انویدیا (شرکتی که منیر الزمان هم‌اکنون در آن کار می‌کند) شکایت کرده و آن را به سود بردن از این اسرار تجاری دزدیده شده متهم کرده است.
انویدیا بخش اعظمی از یک دهه‌ی گذشته را صرف تلاش برای ورود به بازار خودرو کرده است. والئو ادعا می‌کند که منیر الزمان بدون اجازه‌ی این شرکت کل کد منبع سیستم‌های پیشرفته‌ی پارکینگ و کمک رانندگی والئو را در اوایل سال ۲۰۲۱ به همراه تعداد زیادی سند ورد، فایل‌های پاورپوینت، فایل‌های PDF و صفحات اکسل که جنبه‌های مختلف این فناوری را توضیح می‌دهند، دانلود کرده است.
این سرقت ادعا شده، در ماه مارس (اسفند و فروردین) سال بعد، زمانی رخ داد که کارمندان هر دو شرکت انویدیا و والئو با هم در حال کار روی یک پروژه‌ی مربوط‌به سیستم‌های پارک خودکار اتومبیل، برای یک سازنده‌ی قطعات خودرو که نامش فاش نشده، بودند. انویدیا برنده‌ی قرارداد توسعه‌ی نرم‌افزار در این پروژه شده بود، در حالی که والئو سخت‌افزار حسگرهای اولتراسونیک را تأمین می‌کرد.
در دادخواست ادعا شده است: «در ۸ مارس ۲۰۲۲ (۱۷ اسفند ۱۴۰۰)، یکی از این جلسات ویدیو کنفرانس برنامه‌ریزی شد. آقای منیر الزمان که اکنون در استخدام انویدیا است، در این تماس ویدیویی شرکت کرد و صفحه‌ی دسکتاپ کامپیوتر خود را در جریان این تماس به اشتراک گذاشت. با این حال، زمانی که فایل پاورپوینتی که به اشتراک گذاشته بود را مینیمایز کرد، یکی از فایل‌های کد منبع والئو را در کامپیوترش باز کرد. سرقت آقای منیر الزمان گستاخانه بود، حتی نام فایل روی صفحه‌ی او هنوز ValeoDocs بود. شرکت کنندگان در تماس ویدیویی بلافاصله کد منبع را تشخیص دادند و قبل از اینکه آقای منیر الزمان از خطای خود آگاه شود، از صفحه اسکرین‌شات گرفتند.»
این دادخواست در ادامه بیان می‌کند که هنگامی که پلیس آلمان به عنوان بخشی از تحقیقات جنایی به خانه‌ی او حمله کرد، اسناد و سخت‌افزارهای والئو را که روی دیوار اتاق کار آقای منیر الزمان چسبانده شده بود کشف و ضبط کرد و نرم‌افزار و اسناد والئو در کامپیوتر انویدیای او توسط بازرسان توقیف شد. براساس این دادخواست، منیر الزمان در بازجویی پلیس آلمان به سرقت نرم‌افزار والئو اعتراف کرده است.
سخنگوی انویدیا به درخواست رسانه‌ها برای شفاف‌سازی پاسخ نداد اما در نامه‌ای که برای وکلای والئو ارسال شد، یک شرکت حقوقی به نمایندگی از انویدیا ادعا کرد که این شرکت، هیچ علاقه‌ای به کدهای والئو یا اسرار تجاری ادعایی آن ندارد و گام‌های محکمی برای حفاظت از حقوق ادعاشده برداشته است.
منیر الزمان به انویدیا گفت که کد منبع فقط به صورت محلی در لپ تاپ او ذخیره شده و آن را با سایر کارمندان انویدیا به اشتراک نگذاشته است.
منیر الزمان در ماه سپتامبر (شهریور و مهر) به نقض اسرار تجاری والئو در آلمان محکوم و ۱۴٫۴۰۰ یورو (۱۵٫۷۲۴ دلار) جریمه شد. با اینکه انویدیا می‌گوید علاقه‌ای به استفاده از کد دزدیده شده ندارد، والئو ادعا می‌کند که این تولیدکننده کارت گرافیگ هنوز از آن بهره می‌برد و میلیون‌ها دلار در هزینه‌های توسعه صرفه‌جویی می‌کند.
والئو می‌گوید اگر این کد حتی پس از ویرایش‌های گسترده توسط سایر کارمندان در دیتابیس انویدیا ادغام شود، «غیر واقعی» است که فکر کنیم می‌توان آن را کاملاً حذف کرد.
در نتیجه، والئو به دنبال دریافت خسارت و حکمی برای جلوگیری از استفاده یا به اشتراک‌گذاری اسرار تجاری خود توسط انویدیا و کارمندانش است. هنوز تاریخ برگزاری دادگاه این پرونده اعلام نشده است.
منبع: افتانا
