کمیته رکن چهارم – بر اساس تحقیقات انجام شده، روش ذخیره‌سازی جدید می‌تواند مقدار زیادی اطلاعات را در یک فضای کوچک ذخیره کند.
به نظر می‌رسد محققان دانشگاه هاروارد راهی متناسب برای فشرده‌سازی داده‌ها پیدا کرده‌اند؛ آن‌ها راه‌های جدید ذخیره‌سازی اطلاعات را برای طولانی مدت بررسی کرده‌اند و راهی برای ذخیره داده‌ها در مولکول‌ها، به‌ویژه اولیگوپپتیدها (oligopeptides) ارائه داده‌اند. اولیگوپپتیدها، از تعداد زیادی اسید آمینه ساخته شده‌اند و راحت‌تر و حتی ارزان‌تر از دی‌ان‌ای (DNA) اطلاعات را ذخیره می‌کنند.
ذخیره داده‌ها در مولکول‌ها که با استفاده از دستگاهی به نام اسپکترومتر (spectrometer) انجام می‌شود، مولکول‌ها را بر اساس جرم آن‌ها شناسایی می‌کند. مولکول‌های سنگین‌تر ته‌نشین می‌شوند درحالی‌که سبک‌ترها در بالا شناور می‌مانند.
هنگامی‌که این جداسازی انجام می‌شود، مولکول‌های حاضر برای خواندن داده‌های ذخیره‌شده انتخاب می‌شوند. ترکیب ۸ مولکول می‌تواند تا یک بایت داده را ذخیره کند، ۳۲ مولکول می‌توانند ۴ بایت را ذخیره کنند و … . سیستم مذکور بر پایه یک سیستم دوتایی ساخته شده است؛ به این صورت که اگر یک اولیگوپپتید خاص وجود داشته باشد، آن را با عدد ۱ و اگر وجود نداشته باشد با عدد صفر نشان می‌دهد.
در حال حاضر، این تکنیک جدید برای یک نسخه نوشته شده از سخنرانی، یک عکس و یک نقاشی استفاده شده است. علاوه بر این، اولیگوپپتیدها می‌توانند ذخیره‌سازی داده‌ها را بیش از صدها هزار سال بدون آفتاب، آب و اکسیژن و به‌صورت مقاوم در برابر شرایط سخت محیطی ادامه دهند.
اگرچه این روش سریع‌تر از ذخیره‌سازی دی‌ان‌ای است و دقت ۹۹٫۹۹ درصدی دارد، اما هنوز هم باید قابلیت‌هایی مانند: هزینه، ظرفیت و حتی سرعت ذخیره‌سازی تقویت شوند (این روش هنوز هم کندتر از بسیاری از روش‌های ذخیره‌سازی اطلاعات است.)
پیشرفت غیرمنتظره ذخیره‌سازی داده‌ها در دی‌ان‌ای برای اولین بار به‌وسیله مایکروسافت انجام و تیم شرکت موفق به رمزگذاری سلام (Hello) به عنوان اولین کلمه در جهان شد. درحالی‌که هر ۲ تکنیک ذخیره‌سازی داده به نظر در مقایسه با روش‌های امروزی برجسته هستند، اما هنوز هم با یکدیگر رقابت دارند و تنها با آزمایش‌های بیشتر مشخص می‌شود که بهترین روش کدام است.
منبع : سایبربان
