کمیته رکن چهارم – آیا به یاد می آورید که هکرها هیچ وقت از شما پول درخواست کرده باشند؟ اما اکنون آنها به افراد بانفوذ و صاحب قدرتی تبدیل شده اند که به این سمت گرایش پیدا کرده اند. هکرهای روسی همانند اجرای بی نقص یک پشتک واروی کامل توانستند وارد سرورهای کمیته ملی دموکراتیک (DNC) شوند و اطلاعات هزاران ایمیل را برداشته و سپس در اختیار گروه فعال در زمینه افشای اطلاعات یعنی WikiLeaks قرار دهند و این گروه نیز این اطلاعات را ۴۸ ساعت قبل از برگزاری مجمع دموکراتیک ملی منتشر کرد. این کار آنها با استعفای رهبر این حزب یعنی دِبی واسرمن شولتز تکمیل شد.
به گزارش کمیته رکن چهارم،نه، ویکی لیکس منبع خود را آشکار نکرده است. روس ها حداقل به یکی از هک های DNC نه گفتند و نامزد ریاست جمهوری جمهوری خواهان دونالد ترامپ اعتقاد دارد که همه این مسائل یک جوک است ( و احتمالاً مزخرف).
” جوک جدید در شهر این است که روسیه ایمیل های فاجعه بار DNC که هرگز نباید نوشته می شدند را افشاء کرده است، این حرف مزخرف است، زیرا پوتین من را دوست دارد. ”
با این وجود، این هک شدن، که به طور گسترده در ماه گذشته گزارش شد اما در واقع بیش از یک سال طول کشیده، انکار نشده است و شرکت امنیت سایبری CrowdStrike عقیده دارد که این حمله توسط آژانس های جاسوسی روسیه هدایت شده است. ( شرکت CrowdStrike از اظهار نظر درباره این موضوع خودداری کرد)
یک نقطه عطف هولناک
دورانی که مردم به خاطر سرگرمی و شهرت هک می کردند گذشته است. بدست گرفتن کنترل یک سیستم محلی یا شاید یک صفحه نمایش دیجیتالی عمومی برای فرستادن پیام یک اقدام سرگرم کننده، قدرت بخش و بی ضرر محسوب می شد. اخیراً تبهکاران سایبری بر روی سرقت هویت تمرکز کرده اند و برای شکار طعمه های خود به شدت بر روی مهندسی اجتماعی اتکا کرده اند. فعالیت های آنها باعث شده تا نارضایتی های جزئی از هک شدن به نگرانی های مهم برای افراد و سازمان ها تبدیل شود.
اضافه شدن گروه های فعال مانند WikiLeaks و Anonymous و همچنین افزایش روز افزون هکرهای مورد حمایت دولت ها باعث شده تا جرایم سایبری به یک چشم انداز ترسناک با پیامدهای جهانی تغییر شکل یابند. جرم سایبری دیگر شامل چیزی نیست که ما در اینجا مشاهده می کنیم. این حملات سایبری در درست ترین مفهوم کلمه هستند.
افتخار انتشار ایمیل های بسیار شرم آور DNC برای مختل کردن مجمع حزب دموکراتیک ملی درست قبل از برگزاری آن به WikiLeaks تعلق می گیرد، اما واقعا نمی دانیم که آژانس جاسوسی روسیه که احتمالاً با این کار در صدد مقابله به مثل با افشای اسناد شرم آور پاناما بوده است، قبل از ارائه این ایمیل ها به WikiLeaks چه مدت به این گنج با ارزش دسترسی داشته است.
علاقه روسیه به این انتخابات ریاست جمهوری آشکار است، اما چیزی که مبهم است این است که چرا روسیه می خواهد در کار دموکرات ها سنگ اندازی کند و احتمالاً ترامپ را سرپا نگه دارد.
ترامپ توییت های خود درباره رئیس جمهور روسیه ولادیمیر پوتین را افزایش داده است. اکثر مواقع، او مسئولان کنونی ایالات متحده را در مقابله با قدرت رو به افزایش روسیه ضعیف توصیف می کند. با این وجود، پوتین و ترامپ چیزی بیش از احترام نسبت به یکدیگر ابراز کرده اند – به طوری که حتی اگر آن را تحسین بنامیم اغراق نکرده ایم.
علاوه بر این، بر طبق گزارش پایگاه خبری Talking Points Memo، نهادهای اقتصادی روسی منافع مالی زیادی در کمپین ترامپ و شرکت های او دارند. به عبارت دیگر، هرچقدر بیشتر درباره ترامپ و روسیه مطالعه کنید، بیشتر متوجه می شوید که احتمالاً هک اصلی DNC یا زمان بندی ارائه ایمیل ها تصادفی نبوده است.
بهترین اقدام، اقدام سایبری است
استدلال من این است که ما در حال تجربه و یادگیری چیز شوک آور و جدیدی درباره حملات سایبری نیستیم.
پرسشی که در ذهن برخی از افراد وجود دارد این است که آیا هکرها می توانند از هرگونه سدی عبور کنند، اگرچه موانعی که آنها مواجه می شوند به ندرت از قدرت کافی برخوردار هستند (DNC تازه بعد از این که هک شد با شرکت امنیتی CrowdStrike تماس گرفت) و حملات و افشای اطلاعات آشکار و عمومی چندین سال خوراک خبری برای رسانه ها فرآهم می کنند.
در سال ۲۰۱۴، شرکت Sony یکی از بدترین و خسارت بار ترین حملات سایبری در طول تاریخ را متحمل شد. این حمله قالبی را برای محصولاتی که در آینده ارائه خواهند شد قرار داد.
هکرها ممکن است از طریق یک حمله قوی وارد سرورهای شرکت سونی شده باشند، اما آن از طریق حمله فیشینگ (هک کردن رمز عبور) بوده است. این هکر احتمالاً مورد حمایت کره شمالی قرار داشته است، زیرا نسبت به فیلم کمدی سِت روگن در سال ۲۰۱۴ یعنی The Interview (یک فیلم صرفاً کمدی درباره ترور کیم جونگ اون، رئیس جمهور کره شمالی) عصبانی بوده است. در این حمله نیز اطلاعات به سرقت رفته توسط هکرها در نهایت به دست WikiLeaks رسید و افشاگری های فراوان انجام شده در نهایت باعث ضررهای میلیونی برای شرکت سونی شد.
هکرها صاحب رای می شوند
تاکنون هک DNC و افشاء ایمیل ها توسط ویکی لیکس هزینه زیادی داشته است و هنوز هم پیامدهای بسیار بیشتری به دنبال دارد. استیو مورگان، مدیر عامل و موسس شرکت Cybersecurity Ventures در یک ایمیل اعلام کرده، ” نقطه عطف این موضوع خود حملات سایبری نیست (OPM، Sony، Target، JP Morgan، و غیره را در نظر بگیرید)، بلکه کنترل فوری آسیب های وارده به روابط عمومی بعد از هک شدن است.”
هدف قرار گرفتن DNC، مورگان را به هیچ وجه شگفت زده نکرده است. ” دولت ها برای چندین دهه در حال جمع آوری اطلاعات نظارتی از دشمنان آشکار خود بوده اند. هک کردن یک حزب سیاسی ایالات متحده توسط روسیه هیج جای شگفتی ندارد. جاسوسان روسی همانند همتایان چینی خود به جاسوسان دیجیتال تبدیل شده اند.”
مورگان همچنین اشاره می کند که گروه های هکر دولتی ” مانند یک شرکت تجاری اداره می شوند.
آنها افراد با استعداد در این زمینه را جذب می کنند، همانند کاری که تیم های ورزشی انجام می دهند – جوان ترین و زرنگ ترین ها را به خدمت می گیرند – علاوه بر این که کهنه هکرهای فصلی را نیز به کار می گیرند.
تصویر قدیمی از کدنویسان خائنی که به دنبال کشف سرورهای دور افتاده در زیرزمین امن خود هستند اکنون جای خود را به ارتش های هکرهای دولتی داده اند ( این افراد با وجود این که معمولاً از نظر جغرافیایی پراکنده هستند اما همه در یک شبکه هک متصل به هم قرار دارند)، که مهندسی اجتماعی پیچیده و نامحسوسی انجام می دهند، علاوه بر این که، حملات قدرتمندتری را به اهداف بزرگ تری نسبت به قبل انجام می دهند.
هدف آنها جمع آوری اطلاعات جاسوسی و ایجاد اختلال است، اما در این جبهه جدید، ایجاد تغییرات سیاسی فوری و شاید بدست آوردن موقعیت سیاسی هدف جدیدی است.
هرکس که این ایمیل ها را در اختیار ویکی لیکس قرار داده است، یا هکرهای مورد حمایت سازمان جاسوسی روسیه و یا غیره، همگی اکنون نقش فعالی در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده بازی می کنند. این مسئله بزرگ تر و ترسناک تر از موارد قبلی به نظر می رسد.
منبع: msn
