کمیته رکن چهارم – با وجود بسیاری از نقاط ضعف در یک شبکه، اینکه بفهمیم همه چیز کاملا ایمن خواهد بود، سخت است. آیا اتصال اینترنت شما ایمن است؟ چگونه می‌توان از وجود نقص‌ها آگاه شد؟
با توجه به اینکه نقاط ضعف زیادی در یک شبکه وجود دارد، نمی‌توانیم به راحتی امنیت خودمان را تضمین کنیم. با این وجود می‌خواهیم به شما ۴ روش برای بررسی امنیت شبکه اینترنت را آموزش دهیم تا کمتر در معرض خطر قرار بگیرید و امنیت‌تان را افرایش دهید.
بررسی فایروال سیستم
در اولین قدم برای بررسی امنیت اینترنت باید به سراغ فایروال بروید. کار اصلی فایروال محافظت از پورت‌های کامپیوترتان از دست ورود‌های ناخواسته است. به همین دلیل می‌توانید به سراغ آزمایش این پورت‌ها بروید تا از عدم وجود ارتباطات غیرمجاز مطلع شوید.
خوشبختانه برای بررسی این موضوع نیازی نیست به سراغ یک هکر بروید و می‌توانید از سرویس‌های مختلفی مانند! ShieldsUp استفاده کنید. اگر فایروال به خوبی از شما محافظت نمی‌کند، بهتر است به سراغ آنتی‌ویروس بروید.
بررسی قدرت آنتی ویروس
آنتی ویروس‌ها برای اینکه فایل مخربی وارد سیستم‌تان نشود، فایل‌های دانلودی را بررسی می‌کنند. با توجه به نقشی که این نرم افزار‌ها دارند، بهتر است عملکردشان را بررسی کنید تا ببینید کارهایشان را به درستی انجام می‌دهند یا خیر. اگر از آنتی ویروس نامناسب یا ضعیفی استفاده کنید، سیستم‌تان آلوده می‌شود و نه تنها امنیت داده‌هایتان به خطر میفتد، بلکه عملکرد کامپیوترتان هم کاهش می‌یابد.
برای بررسی امنیت یک آنتی ویروس، می‌توانید یک فایل EICAR را دانلود کنید. فایل‌های EICAR بی‌ضررر هستند، اما آنتی ویروس‌ها به گونه‌ای آموزش دیده‌اند که آن را به عنوان یک ویروس شناسایی کنند. فایل EICAR را می‌توانید به صورت فایل خالی یا در قالب فایل‌های ZIP دانلود کنید تا از آنتی ویروس مخفی بماند. با اینکار بدون اینکه آنتی ویروس به صورت مستقیم در معرض عامل تهدیدکننده قرار بگیرد، عملکردش را نشان می‌دهد.
بررسی پروتکل در هنگام وبگردی
وقتی به وب‌سایتی با پروتکل HTTP دیتا می‌فرستید، به صورت یک «متن آشکار» (Plaintext) فرستاده می‌شود. این موضوع به معنای آن است که داده‌ها میان شما و سرور هدف رمزگذاری نمی‌شوند؛ بنابراین دیگران می‌توانند به آن‌ها دسترسی داشته باشند و اگر در حال استفاده از پروتکل HTTP در یک شبکه عمومی باشید، امنیت‌تان به خطر میفتد.
برخلاف HTTP، پروتکل HTTPS داده‌های شما را رمزگذاری می‌کند. HTTPS معمولا زمانی که وارد یک سایت می‌شوید، مورد استفاده قرار می‌گیرد تا دیتای شما مخفی باشد. شما با نگاه به آدرس URL یک وب‌سایت می‌توانید به پروتکل آن پی ببرید. در صورتی که در ابتدای URL کلمه HTTPS به چشم می‌خورد، پس ارتباط امن است.
مرورگر‌ها شاید در کنار نوار آدرس یک آیکون قرار دهند تا از رمزگذاری داده‌ها مطمئن شوید. برای مثال در کروم با یک قفل کوچک روبه‌رو هستیم که HTTPS بودن سایت را مشخص می‌کند؛ بنابراین زمانی که می‌خواهید وارد حسابتان در یک سایت شوید، پروتکل آن را چک کنید. اگر این وب‌سایت HTTPS داشته باشد، می‌توانید با اطمینان خاطر وارد حسابتان شوید، اما اگر با سایت HTTP روبه‌رو بودید، داده‌هایتان را در معرض خطر قرار می‌دهید.
اگر در حال استفاده از یک وب‌سایت معروف بودید، اما در URL آن خبری از HTTPS نبود، احتمالا یک بدافزار شما را به یک سایت تقلبی مشابه وب‌سایت اصلی هدایت کرده و داده‌هایتان در معرض خطر قرار داد. هکر‌ها با استفاده از این روش به اطلاعات ورود به حساب کاربران دسترسی پیدا می‌کنند؛ بنابراین HTTPS بودن وب‌سایت را قبل از ورود به حسابتان حتما بررسی کنید.
حفظ امنیت روتر
آخرین روش برای حفظ امنیت شبکه اینترنت مربوط به روتر می‌شود. روتر مرکز اصلی ارتباط اینترنت خانگی شما به حساب می‌آید و می‌تواند دسترسی به اینترنت را کنترل کند که همین موضوع آن را به یکی از اهداف هکر‌ها تبدیل می‌کند. به همین دلیل سعی در حفظ امنیتش داشته باشید تا در آینده برایتان دردسرساز نشود.
اول از همه مطمئن شوید که برای رمز عبور وای فای از WPA ۲ استفاده می‌کنید. اگر روتر را در گذشته نه چندان دور نخریده باشید، احتمالا از WPA ۲ استفاده می‌کند. روتر‌های قدیمی از WPA یا بدتر از آن از WEP استفاده می‌کنند. در صورت استفاده روتر از WEP، به فکر خرید روتر جدیدی باشید.
در ادامه پسورد روتر را بررسی کنید. یکی از این رمز عبور‌ها برای دسترسی به شبکه و دیگری برای کنترل‌های ادمینی کاربرد دارند. روتر‌های مدرن از پسورد‌های تصادفی استفاده می‌کنند تا از هک شدن جلوگیری کنند. با این وجود روتر‌های قدیمی برای دسترسی به پنل ادمین برای نام کاربری و پسورد از کلمه admin استفاده می‌کنند که در این صورت باید آن‌ها را تغییر دهید.
شما همچنین می‌توانید SSID روتر خود را تغییر دهید. در حالت پیش فرض روتر از نام مدلش استفاده می‌کند و اگر هکر‌ها به نقص امنیتی در مدل روتر شما پی ببرند، می‌توانند به آن نفوذ کنند؛ بنابراین نام روتر خود را تغییر دهید.
با چهار روش بالا می‌توانید از دسترسی هکر‌ها به ارتباط اینترنتی خود جلوگیری کنید و امنیت شبکه را افزایش دهید. این راه‌حل‌ها پیچیده نیستند و زمان زیادی هم از شما نمی‌گیرند، با این حال می‌توانند به حفظ امنیت داده‌هایتان کمک کنند.
منبع : خبرفارسی
