کمیته رکن چهارم – پیام رسان تلگرام یکی از صدها ابزار ارتباطی در دنیا محسوب می شود که بر اساس آخرین آمار صد میلیون کاربر فعال ماهانه در دنیا دارد در حالی که این رقم در خصوص پر مخاطب ترین شبکه اجتماعی دنیا یعنی فیس بوک کمتر از یک دهم محسوب شده و این شبکه اجتماعی بیش از یک میلیارد نفر کاربر فعال ماهانه دارد.
به گزارش کمیته رکن چهارم،اما پیام رسان تلگرام در ایران وضعیت متفاوتی داشته و توجهی افراطی به آن می شود. کافیست ۵ دقیقه اختلال در رد و بدل شدن پیام های تلگرام در ایران رخ دهد و تو گویی خدای ناکرده سیل یا زلزله در شهری رخ داده است. بعد از آن نیز به سرعت ستادهای بحران مجازی تشکیل می شود، کاربران از یکدیگر وضعیت را جویا می شوند، رسانه ها وارد عمل می شوند و کار ریشه یابی از علت و منشا اختلال ها آغاز می شود، شایعات بیشتر و بیشتر می شود و در نهایت وزارت ارتباطات رسما وارد عمل می شود و اختلال را متوجه خارج از کشور اعلام می کند.
جالب تر آنکه صداوسیما هم که چندان میانه خوبی با شبکه های اجتماعی و ابزارهایی از این دست ندارد نیز، رسما وارد جریان اطلاع رسانی شده و نسبت به ارایه خبر از تکذیبیه وزارت ارتباطات و پذیرش علت مشکل از سوی تلگرامی ها، آن هم در توییتر! اقدام می کند.این چرخه حساسیت ها و اطلاع رسانی ها، اتفاقی بود که هفته گذشته، یکبار دیگر در جریان یکی از اختلال های مرسوم تلگرام رخ داد.
موضوع تلگرام و حساسیت بالایی که روی آن ایجاد شده البته به همین موارد ختم نمی شود. برخی رسانه ها هر جا وزیر ارتباطات را بیابند به ترتیبی یک سوال پیرامون تلگرام مطرح می کنند، مثلا آیا تگرام در ایران نماینده دارد؟ یا این که شما چطور با مسوولان تلگرام در ارتباط هستید؟! و وزیر ارتباطات هم پاسخ می دهد با ایمیل.
اینطور که پیش می رویم بعید نیست روزی هم شاهد تیترهایی از این دست باشیم که غذای مورد علاقه مدیران تلگرام چیست؟ شاید هم زمانی از وزیر ارتباطات پرسیده شود، اگر روزی موفق به دیدار با مدیر عامل تلگرام شدید، نخستین، درخواست شما چه خواهد بود؟!
این که منشاء این همه حساسیت روی تلگرام که خبر اختلالش این موج از اخبار را به راه می اندازد، خود موضوعی قابل بحث و بررسی است و تنها به همین نکته اکتفا می شود که برخی معتقدند، خواسته یا ناخواسته تلگرام به نوعی سمبل و سنگر جریان آزاد اطلاعات در ایران و از طرفی یک نقطه تقابل میان دو دیدگاه سیاسی در کشور تبدیل شده است.
از این رو ایشان بر این باورند که اتفاقا این میزان حساسیت روی اختلالی ولو ۵ دقیقه ای در مورد تلگرام، هم لازم است و هم مفید.
اینکه چرا از میان سایر پیام رسان های موجود در ایران و جهان، تلگرام برای ما می شود گل سرسبد و نامبر وان، سوالی است که باشد برای بعد.
اما فارغ از نظرات مخالفان و موافقان پیام رسان ها در ایران، مقصود نگارنده از این نوشتار، پرداختن به روی دیگر سکه، یعنی، الگو گرفتن از شکل گیری سریع این واکنش مردمی، دولتی و تبلیغاتی در خصوص تلگرام است.
جالب است که در مورد اختلال خود اینترنت در کشور، روال اینگونه پیش نمی رود! به این ترتیب که انتقاد از کندی اینترنت در برخی مقاطع از سوی مردم شروع می شود، برخی رسانه ها پیگیر می شوند اما از این جا به بعد روال کمی متفاوت می شود و مسوولان مربوطه به یکباره خود نیز دچار کندی و اختلال شده و ترجیح می دهند، این انتقادات و مشکلات را نادیده بگیرند.
صدا و سیما هم که اصلا پای کار نمی آید.پرسش اینجاست که چرا از الگویی که من آن را “واکنش های زنجیره ای تلگرامی” می نامم که از آن به عنوان چرخه حیات تلگرام نیز یاد می شود، در خصوص سایر طرح ها و پروژه های مورد نیاز کشور در حوزه ICT بهره گیری و اقتباس نمی شود؟ آیا ما رسانه ها در ایجاد حساسیت روی فواید و مزایای طرح های استراتژیک فناورانه برای کشور کم کاری کرده ایم که مردم نیز به علت کم اطلاعی یا بی اطلاعی، پیگیر آنها نیستند؟ آیا تلگرام به یک کشمکش و بازی سیاسی بی هزینه تبدیل شده که با چند مصاحبه و پاسخ، پیگیری وضعیت آن از سوی برخی مسوولان مقرون به صرفه تر از سایر امور زیربنایی شده است؟
نقش فعالان بخش خصوصی حوزه ICT کشورمان در شکل نگرفتن «واکنش های زنجیره ای تلگرامی» در خصوص سایر طرح ها و پروژه های مورد نیاز کشور و تبدیل آنها به یک «خواست ملی» چقدر است؟ آیا تلگرام سیاسی شده و باقی مسایل حوزه ICT نیز باید لزوما سیاسی شود تا مورد توجه قرار گرفته و روی آنها حساسیت ایجاد شود؟ آیا مشکل امروز ایرانیان اختلال چند ساعته در تلگرام است؟ آیا تلگرام برای ما نان و آب می شود؟ واقعا تلگرام چند شغل مفید در کشور ایجاد کرده است؟
اشتباه برداشت نشود، مخالفتی با تلگرام و به زعم برخی برابر دانستن آن با «جریان آزاد اطلاعات» نیست، موضوع لزوم الگوگیری، انتقال حساسیت مشابه به سایر بخش ها و ارایه واکنش و پاسخ های بهنگام از سوی مسوولان در خصوص طرح ها و پروژه های ریز و درشت و زیربنایی بخش ارتباطات و فناوری اطلاعات کشور است.
منبع:فناوران
