چهار حوزه فناوری نوظهور و مؤثر در سال ۲۰۱۹

کمیته رکن چهارم – به گفته کارشناسان، سال ۲۰۱۸ قطعاً سال تحول نوآوری‌های فنی بوده است.

توسعه زودهنگام محاسبات محیطی، دورنوردی کوانتومی، پوشش‌های ناشناس، پیشرفت ژنومیک و حتی روبوکاپ‌ها در سال گذشته اتفاق افتادند. چاک بروکز (Chuck Brooks)، مشاور جهان‌شناختی و استراتژیست رشد بازار اصلی برای سیستم‌های مأموریت پویایی کلی در حوزه امنیت سایبری و فناوری‌های نوظهور در این زمینه مقاله‌ای نوشته که به شرح زیر است :

به‌طور مفروض، ما نمی‌توانیم با اتومبیل‌های خود پرواز کنیم، اما به این کار نزدیک شده‌ایم. در سال ۲۰۱۹، ما مسیر تحول را ادامه و حتی فناوری‎های پیشرفته و پیچیده‌تری را گسترش خواهیم داد. برای سال آینده چه پیشنهادی دارید؟ من ۴ حوزه فناوری نوظهور را پیش‌بینی می‌کنم که به‌طور چشمگیری در زندگی ما در سال ۲۰۱۹ تأثیر خواهند داشت :

۱٫ اینترنت اشیا و شهرهای هوشمند

اینترنت اشیا (IoT)، به ایده کلی دستگاه‌ها و تجهیزاتی اشاره دارد که قابل خواندن، شناسایی، تنظیم، آدرس‌گذاری و کنترل از طریق اینترنت هستند و شامل همه چیز از جمله لوازم خانگی، فناوری پوشیدنی و اتومبیل می‌شود. این روزها، اگر دستگاه بتواند روشن شود به احتمال زیاد می‌تواند به اینترنت متصل شود. به همین دلیل، داده‌ها می‌توانند به‌سرعت میان دستگاه‌ها و اهدافی اشتراک پیدا کنند که سرعت ارتباطات بالایی دارند.

شرکت سیسکو – که اینترنت اشیا را اینترنت همه‌چیز می‌نامد – پیش‌بینی می‌کند که ۵۰ میلیارد دستگاه (شامل : گوشی‌های هوشمند، لوازم خانگی و تجهیزات اداری) تا سال ۲۰۲۰ به‌صورت بی‌سیم از طریق شبکه سنسورها به اینترنت متصل می‌شوند.

اصطلاح «شهر هوشمند» به ایجاد زیرساخت عمومی/خصوصی برای انجام فعالیت‌هایی در محافظت از شهروندان اشاره می‌کند. مفهوم شهرهای هوشمند، ادغام ارتباطات (نسل پنجم)، حمل و نقل، انرژی، منابع آبی، مجموعه‌های هدر رفته، فن‌آوری‌های هوشمندسازی، و فن‌آوری‌ها و خدمات امنیتی است. آنها شهرهای آینده هستند.

اینترنت اشیا، همانند دنده برای شهرهای هوشمند محسوب می‌شود که این منابع، فناوری‌ها، خدمات و زیرساخت را ادغام می‌کند. شرکت تحقیقاتی «Frost & Sullivan»، پیش‌بینی می‌کند که پتانسیل بازار جهانی ترکیبی بخش‌های شهر هوشمند (حمل و نقل، مراقبت‌های بهداشتی، ساخت، زیرساخت‌ها، انرژی و حکومتداری) به ۱٫۵ تریلیون دلار (براساس فناوری « Navigant »، ۲۰ میلیارد دلار تا سال ۲۰۵۰) برسد.

رشد ترکیبی اینترنت اشیا و شهرهای هوشمند در سال ۲۰۱۹ با نیرویی فرضی همراه خواهد بود!

۲٫ هوش مصنوعی

هوش مصنوعی (AI) نوظهور، یادگیری ماشینی، رابط انسان و کامپیوتر و فناوری‌های واقعیت تکمیلی، دیگر علمی تخیلی نیستند. پیشرفت‌های فنی به ما امکان دستیابی به دیدگاه‌های اطلاعاتی بیشتر نسبت به گذشته را می‌دهند.

بحث اخلاقی در مورد هوش مصنوعی، پیرامون پیامدهای تهدیدآمیز فن‌آوری‌های آینده است که می‌تواند در سطح یک انسان یا بهتر از او فکر و تصمیمات خود را اتخاذ کند. ایجاد یک نوع هال (Hal) – که در فیلم استنلی کوبریک (Stanley Kubrick) در سال ۲۰۰۱ با نام ادیسه فضایی شرح داده شد – دیگر دور از ذهن نیست.

برای تحقق توانایی خود در استفاده از بینش‌های اطلاعاتی، باید در مورد تفکرمان از چگونگی استفاده از این داده‌ها در مقایسه با در دسترس بودن آن اطمینان حاصل کنیم. اکثر داده‌های دیجیتالی بدون ساختار و با یک مش پیچیده از تصاویر، متون، فیلم‌ها و دیگر فرمت‌های داده هستند. برآوردها نشان می‌دهند که ۸۰ تا ۹۰ درصد داده‌های جهان ساختار ندارند و روزانه سرعت رشد بسیار بالایی دارند. برای شروع به تشخیص این حجم از داده، به فناوری‌های پیشرفته نیاز داریم. براساس هوش مصنوعی، این داده‌ها روزانه پردازش می‌شوند و در حال حاضر این بخشی از زندگی روزمره شما محسوب می‌شود.

در سال ۲۰۱۹، شرکت‌ها و دولت‌ها به توسعه فناوری‌هایی ادامه خواهند داد که نرم‌افزار هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی را به میلیون‌ها پردازنده گرافیکی و کامپیوتری در سراسر جهان تقسیم می‌کنند. سؤال این است که ما تا چه اندازه از یک هال با توانایی تجزیه و تحلیل انسانی و احساسات فنی دور هستیم؟

۳٫ محاسبات کوانتومی

از زمان اختراع ماشین حساب الکترونیکی در دهه ۱۹۶۰،  دنیای محاسبات شاهد پیشرفت‌های لرزه‌ای بوده است. پردازش اطلاعات در چند سال گذشته به‌خصوص تبدیلی بوده است. آنچه قبلاً به عنوان فانتزی‌های علمی تخیلی مطرح می‌شد، اکنون واقعیت‌های فنی نامیده می‌شود. محاسبات کلاسیکی بسیار سریع‌تر و توانمندتر و دستگاه‌های ما کوچک‌تر و سازگارتر شده‌اند.

ما در حال شروع تکاملی فراتر از محاسبات کلاسیک و ورود به یک دوره اطلاعات جدید به نام محاسبات کوانتومی هستیم. پیش‌بینی شده است که محاسبات کوانتومی سرعت ما را با تأثیر چشم‌انداز هوش مصنوعی و تجزیه و تحلیل داده ها در آینده افزایش خواهد داد. قدرت و سرعت محاسبات کوانتومی به ما کمک خواهد کرد تا برخی از بزرگ‌ترین و پیچیده‌ترین چالش‌های پیش روی انسان‌ها را حل کنیم.

گارتنر، محاسبات کوانتومی را اینچنین توصیف می‌کند : استفاده از کوانتوم اتمی روی محاسبات تأثیر خواهد داشت. داده‌ها در بیت‌های کوانتومی (کیوبیت) نگهداری می‌شوند و توانایی دربرگیری تمام حالت‌های ممکن به‌طور همزمان را دارند. داده‌ها در یک کیوبیت به‌وسیله داده‌های دیگر کیوبیت‌ها تأثیر می‌پذیرند، حتی اگر به‌صورت فیزیکی از یکدیگر جدا باشند. این تأثیر به عنوان پیچیدگی شناخته می‌شود. به‌صورت ساده‌تر، کامپیوترهای کوانتومی از بیت‌ها یا کیوبیت‌های کوانتومی به جای استفاده از بیت‌های سنتی دوتایی صفر و یک برای ارتباطات دیجیتال استفاده می‌کنند.

رِی کرزویل (Ray Kurzweil)، آینده‌نگر گفت که انسان می‌تواند محدوده هوش خود را یک میلیارد برابر گسترش دهد و قدرت محاسبات را به‌طور متوسط هر ۲ سال ۲ برابر کند. پیشرفت‌های اخیر در فیزیک، فناوری نانو و علوم مواد ما را با واقعیت محاسباتی آشنا کرد که یک دهه پیش حتی نمی‌توانستیم آن را تصور کنیم.

با نزدیک شدن به کامپیوتر کوانتومی کاملاً کاربردی، دنیای جدید سوپرمحاسباتی پدیدار می‌شود که تقریباً روی هر جنبه از زندگی ما تأثیر خواهد داشت. در سال ۲۰۱۹، ما به این دنیا نزدیک‌تر می‌شویم.

۴٫ امنیت سایبری (و مدیریت ریسک)

بسیاری از شرکت‌ها و سازمان‌ها، با وجود سرمایه‌گذاری‌های امنیت سایبری روی بیمه اطلاعاتی همچنان در معرض نقض قرار دارند. تهدیدات سایبری، هر ساله پیچیده‌تر و خطرناک‌تر می‌شوند. شرکت «Gemalto» پیش‌بینی کرد که نقض داده‌ها ۴٫۵ میلیارد پرونده را در نیمه اول سال ۲۰۱۸ به خطر انداخته است. دانشگاه مریلند، در مقاله‌ای اظهار داشت که در حال حاضر هکرها هر ۳۶ ثانیه به کامپیوترها حمله می‌کنند.

در سال ۲۰۱۹، ما با طیف جدید و پیچیده‌تری از چالش‌های امنیت سایبری و فیزیکی (از جمله ابزارهای هکر اتوماتیک) مواجه خواهیم شد که خطرات قابل توجهی برای مردم، مکان‌ها و شبکه‌های تجاری ایجاد خواهند کرد. عوامل مخرب تهدید جهانی، تروریست‌ها، مجرمان، هکرها، جرایم سازمان یافته، افراد مخرب و در بعضی موارد کشورهای متخاصم هستند.

در اکوسیستم امنیت سایبری، حوزه دیجیتالی و فیزیکی ادغام شده‌اند. هرچه در کار و زندگی شخصی به‌صورت دیجیتالی به اینترنت متصل شویم، آسیب‌پذیرتر خواهیم بود. در حال حاضر هرکدام از اشیا و افراد متصل به اینترنت، یک هدف هستند. امنیت سایبری، مانند یک چسب دیجیتالی است که اینترنت اشیا، شهرهای هوشمند و جهان ما متشکل از دستگاه‌های همگرا، حسگرها، برنامه‌ها و الگوریتم‌های عملیاتی را نگه می‌دارد.

با توجه به تهدیدات سایبری در سال ۲۰۱۹، همچنین به ترکیب راهبرد امنیت مدیریت و آگاهی خطر بهتر و محاسبه شده از طرف بخش‌های خصوصی و عمومی نیاز است. راهبرد مدیریت ریسک امنیت سایبری سال ۲۰۱۹، باید جامع، انطباقی و با مدیریت عالی باشد.

من تنها چند مفهوم از ۴ حوزه فناوری نوظهور را گفتم که تأثیر قابل توجهی روی زندگی ما در سال ۲۰۱۹ خواهند داشت. این نواحی، مانند نوک کوه یخ هستند، زیرا ما واقعاً در میان تغییرات پارادایم در دانش علمی کاربردی قرار داریم. ما وارد رنسانس جدید توسعه فنی شده‌ایم که به‌صورت نمایی زندگی ما را تغییر خواهد داد. با وجود منافع، خطراتی هم وجود دارد. با چنین نوآوری تکراری، ما نمی‌توانیم کنترل خود را حفظ کنیم. یک امر ضروری برای سال جدید، برنامه‌ریزی و یکپارچگی اصولی است. امیدوارم که به کمک یک چارچوب فنی در آینده موفق و ایمن باشیم.

منبع : سایبربان