کمیته رکن چهارم – تبهکاران سایبری بسیار فرصت طلب هستند، آنها از هر فرصتی برای ترغیب افراد به کلیک بر روی لینک‌هایی که آنها را به وبسایتهای مخرب می‌رساند، استفاده می‌کنند. این اتفاق به خصوص هنگام اتفاقات مهم نظیر، بلایای طبیعی، مسابقات المپیک و جام‌های جهانی می‌افتد.
لینک‌ها برای آنکه ما را از تایپ آدرس‌های اینترنتی طولانی راحت کنند و صفحه‌های انترنتی مورد نظر ما را به آسانی باز کنند مفید هستند اما در دنیای امروزی با جنایت‌های پیشرفته سایبری می‌توانند منجر به سرقت رمز عبور یا اطلاعات شما شوند یا آنکه زمینه را برای حمله های بدافزاری ایجاد کنند.
آیا به شخصی که لینک را گذاشته یا برایتان فرستاده اعتماد دارید؟
فرآیند اعتماد در دنیای مجازی باید همانند دنیای حقیقی باشد اما متاسفانه به ندرت این اتفاق می‌افتد. مثلا افراد همیشه قبل از باز کردن در منزلشان از چشمی در بیرون را نگاه می‌کنند و به فرزندانشان خطرات صحبت کردن با غریبه‌ها را گوشزد می‌کنند اما همین افراد ممکن است به راحتی ایمیل ناشناسی را باز کرده یا بر روی لینکی که شخص غریبه ای فرستاده است، کلیک کنند.
خبر خوب این است که گرچه هنوز ارسال ایمیل و لینک آلوده برای تبهکاران سایبری یک روش خوب به شمار می‌رود اما افراد در حال تقویت مهارت‌هایشان برای تشخیص ایمیل‌ها و لینک‌های خوب و بد از هم هستند. البته فیلترهای پیشرفته ضد هرزنامه هم در این راه به کاربران کمک فراوانی می‌کنند.
با این وجود شما هنوز نیاز دارید که سوال اول را از خود بپرسید : آیا به شخصی که این لینک را برایم فرستاده اعتماد دارم؟
اگر لینک توسط یک دوست یا عضوی از خانواده و از طریق رسانه‌های اجتماعی قابل اطمینان ارسال شده باشد، شانس آورده‌اید زیرا خطری تهدیدتان نمی کند. اما اگر به هر دلیلی مطمئن نیستید می توانید با آنها تماس گرفته تا مطمئن شوید که واقعا خودشان آن لینک را ارسال کرده‌اند. به هر حال اگر نام شخص، آدرس ایمیل و یا محتوای آن برایتان مشخص نیست بهتر است از بازکردن آن اجتناب کنید.
شما باید خیلی مراقب ایمیل‌هایی که با آوردن نام شما در قسمت موضوع سعی در جلب توجه شما دارند و یا آنهایی که ادعا می‌کنند که از طرف بانک یا حساب PayPal شما هستند، باشید.
آیا به سایتی که لینک بر روی آن قرار دارد اطمینان دارید؟
شبیه بسیاری از سوال‌های موجود در این فهرست، باید بپرسیم : آیا به سایت به اشتراک گذارنده اطمینان دارید؟
این موضوع حول محورهای مشترک ما می‌چرخد. به عنوان مثال اگر لینکی بر روی شبکه داخلی شرکت شما و یا در یک گروه خانوادگی یا دوستانه در واتساپ گذاشته شده به احتمال زیاد جای نگرانی نیست. ولی اگر آن لینک در قسمت اسپم ایمیل شما یا در یک حساب توییتر ناشناس باشد، باید با آن با احتیاط برخورد کنید.
به توییتر و فیس‌بوک به عنوان دو وبسایت رسانه اجتماعی که هدف مقادیر زیاد اسپم قرار گرفته‌اند توجه ویژه‌ای داشته باشید، زیرا بعضی از لینک‌های ارسالی در این شبکه‌ها مستقیما شما را به وبسایتهای آلوده به بدافزارها هدایت می‌کنند.
اگر درباره لینکی تردید دارید و وبسایتی که لینک در آن قرار دارد را نمی‌شناسید باید بررسی بیشتری انجام دهید.
و یک نکته دیگر این است که در رسانه های اجتماعی معمولا پروفایل‌های پرطرفدار هک می شوند، بنابراین اگر مطلبی که به اشتراک گذاشته شده با شخصیت صاحب پروفایل همخوانی ندارد، احتیاط کنید.
آیا به مقصد اطمینان دارید؟
به لینکی که به اشتراک گذاشته شده، نگاه کنید. آیا این لینک به وبسایتی که شما می‌شناسید یا دوستش دارید منتهی می‌شود؟
اگر وبسایت مقصد را نمی شناسید یا به آن اطمینان ندارید نباید بر روی لینک کلیک کنید. در عوض خودتان مطالب مورد نظرتان را جستجو کرده و از وبسایت‌ها از این طریق بازدید کنید.
آیا ارسال لینک با یک رویداد جهانی مهم مقارن است؟
تبهکاران سایبری بسیار فرصت طلب هستند، آنها از هر فرصتی برای ترغیب افراد به کلیک بر روی لینک‌هایی که آنها را به وبسایتهای مخرب می‌رساند، استفاده می‌کنند.
این اتفاق به خصوص هنگام رخ دادن اتفاقات مهم نظیر، بلایای طبیعی، مسابقات المپیک و جام‌های جهانی می‌افتد. تعداد توییت‌ها و ایمیل‌های هرز در این زمان سر به فلک می‌زند. به عنوان یک مثال خوب در این زمینه می‌توان به حملات وسیع سایبری از طریق ایمیل در مدت کوتاهی پس از فاجعه MH17 اشاره کرد.
بنابراین اگر لینکی را دیدید، مثلا در مورد زلزله نپال، به خوبی در مورد آن فکر کنید و سه سوال مطرح شده در این زمینه را از خود بپرسید : اینکه منبع لینک کجاست؟ کجا به اشتراک گذاشته شده و شما را به کجا می‌برد؟
آیا با یک لینک کوتاه(شده) مواجه هستید؟
رونق رسانه‌های اجتماعی مثل توییتر، فیس‌بوک واینستاگرام، باعث افزایش استفاده از لینک‌های کوتاه برای سهولت کار شده است. اکثر این لینک ها به قصد کمک ایجاد شده‌اند اما خطر همچنان در کمین است.
به عنوان مثال، یک تبهکار سایبری می‌تواند لینک‌های مخربش را به صورت لینک کوتاه با استفاده از Bitly، goo.gl یا هر منبع دیگری ارائه کند. او این امید را دارد که کاربران به خاطر ارائه لینک بر روی سایتی قابل اطمینان، کورکورانه به آن اعتماد کرده و آن را باز کنند.
همچنین، اگر آنها این لینک را در قالب یک توییت یا ایمیل مطمئن، ارائه دهند ممکن است کاربران آن را یک پیام مطمئن از یک شخص قابل اعتماد تلقی کنند. بنابراین توصیه ما در مورد لینک‌های کوتاه واضح است : چهار سوال بالا را از خود بپرسید و اگر هنوز شک دارید، از LongURL و CheckShortURL و نظایر آنها برای بازگرداندن لینک‌های کوتاه به اندازه اصلی شان استفاده کنید.
منبع: ماهنامه دنیای کامپیوتر و ارتباطات
